Kalabria jest chyba najmniej znanym regionem wsród Polaków.
Tak bardzo, że niektórzy pytaja się mnie wprost: „a właściwie, gdzie ona się znajduje, w której części buta?” (a tak na marginesie, w samym czubku, gdyby jeszcze ktoś nie wiedział).
Dlatego dziś chcę wam, co nieco, przybliżyć Kalabrię, ale od strony statystyki przestrzennej. Powiedzmy, że będzie to taka mała lekcja z geografii.

Gotowi? Zaczynamy:

  1.  Kalabria, to prawie 800 km wybrzeża;

  2.  Posiada dwa morza – Jońskie i Tyrreńskie;

  3.  Kalabria posiada też osiem różnych riwier;

  4.  Kalabria ma również dwie wyspy;

  5.  Pomimo tylu kilometrów wybrzeża, większa część terytorium Kalabrii to góry i wyżyny (zajmują one aż 91 % powierzchni);

  6.  Powierzchnia Kalabrii jest mniej więcej taka sama jak Małopolska;

  7.  Kalabria posiada dziesięć najpiekniejszych osad sklasyfikowanych przez Borghi più belli d’Italia;

  8.  W Kalabrii są aż trzy pasma górskie;

  9. Każde pasmo górskie posiada swój odrębny park narodowy, czyli trzy parki narodowe;

  10. Dzieląc Kalabrię administracyjnie wyodrębnimy 5 autonomicznych provincji i 409 miast autonomicznych;

  11. W Kalabrii gawoży się oficjalnie trzema językami mniejszościowymi i wieloma nieoficjalnymi dialektami;

  12. No i oprócz mórz i gór na Kalabrii znajdziecie jeszcze siedem jezior;

…hmm, nie wiem czy to już wszystko, jakby coś ktoś, to niech podpowiada, upomina się i daje znać, to dopiszę.

Mam nadzieję, że ogarneliście te cyfry wyobraźnią?
Z osobistego doświadczenia wiem, że trudno jest wyobrazić sobie takie „suche dane”.
Dla mnie były one zawsze „martwymi cyframi”, które nigdy nie mogły ani posiąść, ani zauroczyć mojej wyobraźni na dany temat. Dlatego chcę wam te numerki przybliżyć co nieco i ułatwić zadanie.
O tym, jak Kalabria ta faktycznie wygląda, zachęcam was do zamknięcia oczu i przy pomocy wskazówek śledźcie po prostu wyobraźnią moje wytyczne.
Na początek, obrysujcie podłużny kontur wokół Kalabrii jedną ciągłą linią zaczynając od strony zachodniej, jadąc w dół na południe i kończąc na stronie wschodniej – w ten sposób odznaczymy dwa morza, a od strony północnej przyczepcie koniecznie górzyste terytorium Bazylikaty.
Po lini morza wyznaczcie osiem pięknych i przeróżnych riwier. Pierwsza od północy po stronie tyrreńskiej to Riwiera Cedrowa, zaraz za nią znajduje się Riwiera Bogów i ostatnia tyrreńska riwiera to Riwiera Fioletowa. Po stronie jońskiej, od południa, jako pierwsza zaczyna się Riwiera Jaśminu, potem Pomarańczowa, Saraczenów i Achei.
Na środku, wzdłuż powierzchni lądowej Kalabrii, na Appenino meridionale (calabrese), rozrzućcie niedbale góry i strome wyżyny, tak by pokryły one 91 % całej powierzchni: na północy zakreślcie Pollino, na środku Sila a na południu, czyli w samym dosłownym czubie buta, Aspromonte – to są właśnie trzy pasma górskie, a w nich mieszczą się oczywiście trzy parki narodowe.
Po stronie zachodnio – północnej, tuż przy lądzie odznaczcie niezbyt wielkie dwie wyspy, jedna blisko drugiej. Rozmieścić też musimy pięć prowincji, na których mówi się trzema językami miejszościowymi i tysiącem dialektów nieoficjalnych plus oczywiście język włoski.
A na sam koniec wciśnijcie gdzieś między góry siedem jezior i oczywiście starajcie się to wszystko zmieścić na ciut mniejszej powierzchni Maloposki.

Widzicie już moją Kalabrię? Taka jest właśnie.
A ja mieszkam tam, gdzie oznaczony jest czerwony punkcik 🙂