Zawsze fascynowały mnie drzewka oliwne – z resztą nie tylko mnie – ale dopiero podczas jednego z trekkingów narodził się pomysł na ten post.

Po prostu pewnego dnia przyglądałam się gajowi oliwnemu i zaobserwowałam, że na żadnym drzewku nie było oliwek … Tak oto odkryłam, że drzewka oliwne rodzą owoce co drugi rok i że nie istnieją czarne oliwki – one zawsze są tymi zielonymi, które wraz z dojrzewaniem stopniowo stają się coraz bardziej ciemne.

Jak widać natura zawsze rezerwuje dla nas niespodzianki a moja ciekawość świata sprawiła, że zdecydowałam się pogłębić wiedzę na temat oliwek. I tak oto, odkrywając różne ciekawostki o nich, zrodził się pomysł na moje autoportrety. Dzisiaj dzielę się z wami moimi autoportretami i opowiadam o oliwkowych ciekawostkach.

Skąd pochodzi drzewko oliwne i kto je udomowił?

Drzewko oliwne nie jest drzewem, ale krzewem. Jego botaniczna nazwa to Olea Europea i jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych roślin w basenie Morza Śródziemnego. Historia oliwek ma co najmniej sześć tysięcy lat, a pochodzenie jego jest niepewne, być możeprzybyło do nas z Azji Mniejszej. Ale to Grecy zaczęli ją uprawiać i odkrywać właściwości, które znamy dzisiaj. Przyznacie, że zrobienie sobie zdjęcia w starym gaju oliwnym wydaje się być magicznym wydarzeniem.

Ile oliwek potrzeba by uzyskać jeden litr oliwy?

Aby wyprodukować jeden kilogram oliwy, potrzeba około pięciu kilogramów oliwek, ale warto wiedzieć że, kilogram oleju nie równa się jednemu litrowi. Gęstość oleju wynosi 0,92 g / cm3, więc litr oleju waży 0,920 kg. Z tego powodu gęstość oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia jest ważnym parametrem do oceny jej jakości.

Jakie są główne odmiany oliwek kalabryjskich?

Włochy są jednym z największych producentów oliwek na świecie i posiadają ogromną różnorodność odmian. Tylko w Kalabrii jest co najmniej 33 różnych gatunków oliwek. Najbardziej znaną jest Carolea.

Ale zaskakującą ciekawostką jest to, że w Kalabrii isnieją również białe oliwki zwane Leucolea. Są rzadko spotykane i przez co nie wszyscy Kalabryjczycy ją znają.

Jakość oleju rozpoznaje się po kolorze, czy smaku?

Zanim dojdzemy do odpowiedzi na to pytanie to warto wiedzieć, że olej nie ma jednego koloru. Może on przybierać barwę od zielono – brązowej aż do jasnożółtej, a to zależy od dwóch czynników:

• od rodzaju oliwek, które różnią się składem chemicznym, w szczególności zawartością chlorofilu i karotenu.

• i zależy też od stopnia dojrzałości oliwek. Najlepszy okres zbioru oliwek jest wtedy kiedy zielone oliwki zaczynają przybierać kolor czarno-fioletowy.

Zbierając oliwki podczas początkowego dojrzewania (w Kalabrii pod koniec października, na początku listopada) uzyskuje się olej o smaku tak zwanym „fruttato” (w tym przypadku słowo fruttato oznacza dosłownie „owocowy” smak, czyli przypominający smak świeżej oliwki zduszonej między palcami), bardziej gorzki i pikantny, ponieważ jest bogatszy w polifenole i zdrowszy, ponieważ jest nasycony właściwościami przeciwutleniającymi. Dlatego sam kolor oleju nie może określić jego jakości.

W celu ustalenia jakości oliwy, oprócz analizy koloru, należy przeprowadzić jednocześnie analizę organoleptyczną (smakowa i zapachowa), która powinna towarzyszyć zawsze podczas badania jakości oliwy z oliwek.

Na przykład ciemnozielona oliwa z oliwek będzie miała mocne nuty intensywnej zielonej owocowości oliwek.

Im bardziej kolor zmierza w kierunku żółtego, tym bardziej owocowe nuty będą miękkie i spokojne.

Ale warto wiedzieć! Piękny zielony kolor niekoniecznie jest synonimem dobrego oleju. Jeżeli ze wspaniałego intensywnie zielonego oleju nie wyczuwa się żadnego zapachu, to prawdopodobnie w celu uzyskania bardziej intensywnego zabarwienia producenci dodają oliwę z drugiego tłoczenia, albo liście podczas fazy tłoczenia lub syntetyczny chlorofil. Dlatego jeśli oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia wydaje się zbyt zielona, ​​o nienaturalnym kolorze, nie kupuj jej.

Co to jest sansa?

Sansa to miąższ pozostały po wytłoczonych oliwkach (w tym i pestki), który powstaje jako odpad po pierwszym wytłoczeniu oliwek w celu uzyskania oliwy z oliwek Extra Virgin. Z tych wytłoków, w zależności od rodzaju kruszarki, nadal można ekstrahować olej resztkowy od 3 do 6% poprzez tłoczenie lub wirowanie.

Otrzymany olej nazywa się surowym olejem z wytłoczyn z oliwek i nie jest jadalny, gdyż jest wydobywany przemysłowo używając przy tym rozpuszczalniki chemiczne. Ale poprzez rafinację i dodanie nieokreślonego procentu oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia nadaje się do spożycia.